MULDERCAM BLOG

Beste vrienden, zoals al eerder gemeld is het regelmatig plaatsen van een column een beetje in het gedrang gekomen vanwege diverse andere schrijfactiviteiten. Vandaar dit extra lange kerstverhaal. Volgens het beproefde recept van “een lach & een traan”. Ik ben zo vrij de volgorde om te wisselen, want om in mineur te eindigen in deze duistere tijden is vragen om moeilijkheden. We beginnen dus met die traan. Allereerst het grote verlies van onze lieve vriendin Linda van Dyck.  Ciao bella! We zullen je nooit vergeten, je blijft altijd ons flower power-meisje!   Hou de zakdoekjes nog even binnen handbereik. Hieronder een handgeschreven briefje van een ventje van een jaar of acht uit Oklahoma. Hij is weggehaald bij zijn trailer trash- ouders en (godzijdank) bij een pleeggezin geplaatst. Na dit schrijnende verhaal (ik kan de tekst alleen maar verdragen door het knulletje voor mij te zien aan een goed gevulde tafel bij zijn liefdevolle pleegouders en een kwispelende puppy), nu ho...