MULDERCAM BLOG

Afgelopen week had uw columnist het behoorlijk zwaar. Eerst ruim drie dagen opwinding in alle media over het diepte-interview van onderzoeksjournalist M. van Nieuwkerk met micro-econoom M. van Oranje. Toen ik daar, als contributeur van het Republikeins Genootschap, net tandenknarsend van was bijgekomen gingen de media naadloos over op een andere uiterst belangrijke zaak, het Eurovisie Songfestival. Mijn geliefde zag mijn gezicht regelmatig verstarren tot een grimas elke keer als het S-woord viel. En onvermijdelijk volgden er dan opmerkingen als: "Maar Mulder, het is toch gewoon onschuldig amusement?" of:  "Je moet het niet zo serieus nemen!" En de ultieme dooddoener: "Je hóéft toch niet te kijken?" Klopt, maar zelfs zogenaamde kwaliteitskranten als NRC en de   Volkskrant berichtten dagenlang over dit culturele hoogtepunt.  Met enig gevoel voor drama kondigde ik dus aan dat ik mij met voldoende proviand en drank voor een paar dagen ging terugtrekken in m...

Trouwe lezers van mijn columns weten dat ik al eerder melding heb gemaakt van mijn workshop "Glazig uit het raam staren". Een korte cursus waarin ik uitleg hoe je die maalstroom in je kleine hersentjes (dixit: dichter/performer Johnny van Doorn) tot bedaren kunt brengen en ik voordoe hoe je de drang om het leven zo productief mogelijk te besteden kan uitschakelen. Nee, dit heeft niets te maken met mindfulness, maar met bezigheden die verloren dreigen te gaan omdat ze ogenschijnlijk zinloos zijn. Zoals het kijken vanaf een viaduct naar het voorbijrazende verkeer. Een hypnotiserende zen-achtige exercitie, voornamelijk beoefend door op hun fiets leunende pensionado's en, ik geef toe, qua fijnstof minder gezond dan het staren naar de branding.  Mijn cursus is een variatie hierop: het Oud-Jordanees uit het raam koekeloeren.  Wat heb je nodig? Een comfortabele stoel of vensterbank, goede koffie en een paar optische instrumenten zoals een verrekijker of een camera met telelens. ...