Skip to main content

Posts

Showing posts from August, 2019

DE FINSTERWOLDE VERTELLINGEN (deel 1)

Het was in die tijd van het Tweede Huisje in Frankrijk. Tout Amsterdam reed in de vakanties en tijdens feestdagen en masse zuidwaarts naar pittoreske oude boerderijtjes in de Dordogne, Morvan of Provence. Maar niet mijn goede vriendin Barbara en haar familie. Zij koersten pal noordoost naar het Groningse Finsterwolde, het Vladivostok van Nederland, om daar te bivakkeren in een oud landarbeiders-huisje aan de rand van het dorp. Finsterwolde had in de jaren ’50 en ’60 de reputatie van een heus “communisten-bolwerk”.  In het mooie boek De Graanrepubliek van Frank Westerman wordt de roerige geschiedenis van deze uithoek prachtig geschetst. De korte versie van dit fascinerende verhaal: dit gebied was tot voorbij de eerste helft van de 20 e eeuw een plek waar ouderwetste, bijna feodale herenboeren de lokale bevolking voor een hongerloontje lieten werken op de weerbarstige kleivelden. Het waren norse en stugge grootgrondbezitters die vaak tevens eigenaren waren van de st...

NIEMAND KAN ZICH BETER WENSEN

Hier uw grumpy old verslaggever met alweer een verslag uit de Hoofdstedelijke loopgraven. Het ontbreekt de Amsterdammer niet bepaald aan zelfvertrouwen. Ik kan het weten want ik ben er zelf een: geboren in de Jan Hanzenstraat, Kinkerbuurt, Amsterdam-West. De branie waarmee wij de wereld tegemoet treden is altijd aanwezig. Soms subtiel maar meestal luidruchtig en recht-voor-zijn-raap. En wij koesteren dit gedrag. Dat men buiten de stadspoorten daar anders over denkt zal ons een zorg zijn. De spreekwoordelijke Amsterdamse humor, kapsones en adremheid (is dat een woord?) is echter geen mythe, die bestaat gelukkig nog steeds. Ik zat laatst naast mijn gabber Schele Ben (want “vriend” klinkt alweer iets te provinciaal) in zijn gedeukte Saab cabrio. Warme zomerdag, verschoten en gescheurde kapje naar beneden. Op het kruispunt Rozengracht/Keizersgracht is het de gebruikelijke chaos. We staan schuin vast op de tramrails, klem tussen toeristen, taxi’s en een slordig g...

STERRENSHOW

Er zit ergens op de hogere nummers van je afstandsbediening (Bij Ziggo bijv. kanaal 50, bij KPN kanaal 89) een nostalgie-zender weggemoffeld getiteld “ONS”. Daar wordt continu ouwe meuk uit de TV-archieven integraal uitgezonden. “The High Chapparal”, “Ontdek je plekje”, “De Fabriek”, “De Glazen Stad”, dat werk. En onlangs tot mijn verassing een paar afleveringen uit de roemruchte “Willem Ruis Sterrenshow”. Halverwege jaren ‘80 werkte ik als freelance-cameraman mee aan dit programma. Het was zowel hilarisch als enigszins ontluisterend om deze behoorlijk gedateerde show terug te zien. Quizmaster  Willem Ruis was destijds een hele grote naam en werd behandeld als een god. En zo gedroeg hij zich ook.  Bij de TV werd toen voornamelijk veel gedronken, zowel voor, na maar ook tijdens de opnames. Ruis zelf was geen groot drinker dus de buien en uitvallen van deze presentator werden toegeschreven aan zijn gedrevenheid en geniale gekte. Ik heb dat toen maar niet in twijfel g...