WIE DE SCHOEN PAST...

Je hoort of leest wel eens over slechte ervaringen met webshops. Zelf bestel ik regelmatig boeken via Internet maar dan altijd bij bonafide bedrijven en dat gaat eigenlijk altijd goed. Mijn geliefde wil echter nog wel eens digitaal een kat in de zak aanschaffen. Vaak zijn dat de bekende impulsaankopen die ze doet als ze niet kan slapen. Ze drukt dan tijdens Tell Sell-achtige programma’s met haar lieve slaperige hoofdje op een knopje op haar telefoon. Vervolgens kijken we dan twee dagen later hoofdschuddend naar een onduidelijk keukenobject of handig apparaat dat zowel gordijnen kan stomen als een cappuccino kan maken. We kunnen er zelf erg om lachen.

Laatst hielp ik mijn goede vriend H, die licht digibeet is maar verder in uitstekende gezondheid verkeert, met het bestellen van een paar mocassins. Op zijn telefoontje zagen ze er beeldig uit. De prijs, veertig euro, was dermate laag dat ik al enig onraad rook maar H was vastbesloten ze aan te schaffen. Ik bood aan, gezien een aantal voor hem ingewikkelde handelingen, om ze zelf te bestellen en de schoenen dan vervolgens bij hem af te leveren. Ik kreeg veertig euro cash en het vooruitzicht op een paar goede glazen wijn op zijn onvolprezen waranda aan het Vondelpark. Wat er toen volgde was puur Kafka. Weliswaar niet levensbedreigend maar wel bloeddrukverhogend. Ik zal jullie de exacte weergave besparen. Korte versie is: na twee maanden en een uitgebreide uitwisseling van e-mails tussen ondergetekende, de webshop en DHL besloten H en ik de schoenen in de ring te gooien. We hadden het vermoeden dat de mocassins inmiddels weer in een container waren teruggevaren naar China en daar met paard en wagen naar een sweatshop in het kleine Chinese stadje Dingxi in de provincie Shanxi gebracht. We besloten ons verlies te nemen en een paar glazen Primitivo. Maar wat lag daar gisteren in het trappenhuis? Ja hoor, een dikke bubbeltjesenvelop met daarin duidelijk de contouren van een paar schoenen! Opgewonden fietste ik naar H met in mijn rugzakje de Verloren Mocassins. In het zonnetje op het balkonnetje werd een fles geopend en de envelop. En wat kwamen daar tevoorschijn jongens en meisjes? Jawel, twee beeldige linkerschoenen!

H heeft twee rechterhanden die hij hard nodig heeft bij het onderhoud van zijn palazzo. Helaas heeft hij geen twee linkervoeten. Maar zijn incasserings- en improvisatievermogen is bewonderingswaardig. Hij heeft de schoenen meteen tot kunstwerk getransformeerd. Bezichtiging op aanvraag.